Właściciel: Liel Lokacja publiczna za wyjątkiem piętra. Londyn, w pobliżu Wapping High St. Niewielki pub wciśnięty jakby na siłę pomiędzy budynki. Popularny szczególnie wśród stałych bywalców, którzy najczęściej pracują w dokach ulokowanych niedaleko. Stojąc przed pubem można obserwować Tamizę, siedząc na jednej z kilku dużych beczek ustawionych i specjalnie obciążonych kamieniami przed lokalem. W środku jest dosyć klaustrofobicznie, ale swojsko. Dużo stołków i krzeseł, każde z innej parafii, kilka stołów i przede wszystkim wąskie blaty wzdłuż ścian. Wszystko pamięta lepsze czasy, ale jest zadziwiająco czyste i zadbane. Na ścianach a czasem i suficie wiszą przypadkowe zdjęcia, ryciny, ilustracje, wycinki z gazet oraz różne bibeloty nawiązujące do wypraw krzyżowych, legendarnych artefaktów lub cudów na świecie. Oferta skupia się na kilku rodzajach piwa i cydru, można też zamówić wyżej procentowe alkohole, których nie ma zbyt wiele do wyboru - zazwyczaj whisky, gin, rum i wódka, ale zdarzają się perełki.

Właściciel: Bellum, Lilium Wśród wąskich londyńskich uliczek niczym perła lśni przedwojenny gmach wzniesiony w stylu art déco. Barwne światła, geometryczne fasady zdobione neonami - zależnymi od repertuaru, przyciągają wzrok i zapraszają do wnętrza, do Teatru "Belette". Wieczorne przedstawienia i cała gama innych atrakcji kulturalnych, a do tego znakomicie zaopatrzony bar "Naga Saki" honorujący zniżki dla weteranów wojny z Trzecią Rzeszą bądź Cesarstwem Japonii. Poza samym teatrem, barem i rozległym zapleczem technicznym w budynku mieści się także kilkanaście pokoi, które pierwotnie były przeznaczone dla pracowników. Obecnie dwa z trzech apartamentów wykorzystywane są jako mieszkania dla właścicieli, a pozostałe pokoje można wynająć za odpowiednią cenę i za zaproszeniem.