Miejsce splugawione wyczuwalnymi mocami dawnej bitwy, Wojny Grzechu - dziś szare i odizolowane od reszty sfer, lecz jednocześnie będące mostem lub gałęziami łączącymi wszystkie światy na jednej ścieżce. Pomimo podobnej opustoszałej “panoramy” Limbo niewiele ma wspólnego z Przedpieklem - nie grasują po nim wygnane demony, nie gości Dzieci Chaosu, nie parzy stóp i nie wypala płuc trującymi oparami. Naturą przypomina czarną dziurę, która pochłania wszystkie moce i emocję, sukcesywnie czyniąc z obecnych weń istot puste worki na dusze. Z tego samego powodu Limbo jest umiłowanym miejscem rezydowania, domem Śmierci - strażnika równowagi, Mrocznego Kosiarza oraz Sędziego, któremu po zniknięciu Pana przypadł “przywilej” osądu Niebian oraz Demonów, które zbłądziły na drodze swojego istnienia, dopuszczając się grzechów ciężkich, a nawet śmiertelnych.
Wstępu do Limbo nie ma praktycznie nikt poza prawowitym właścicielem oraz w sytuacji wezwania nadnaturalnych na rzecz osądu. Normalnie tylko Śmierć może bezpiecznie rezydować na “szarych polach”, a także kształtować je wedle swojej woli, jednak nigdy nie nadając im życia ani żadnej barwy, która jakkolwiek mogłaby imitować boskie dzieło. Wszelkie dzieła spod rąk Śmierci są równie puste co “Ona” i stanowią wyłącznie iluzje prawdziwego istnienia, będąc jego nieodłącznym cieniem.