Shen zdecydowanie wzbudziła w Annie współczucie. Starta bliskiej osoby była czymś, z czym w pewnym stopniu sama się w tamtym momencie mierzyła. Pamiątka po mężu w postaci zegarka musiała być bliska sercu, a jej zguba zdecydowania mogła zaboleć. Nic dziwnego, że pielęgniarka chciała pomóc, w
szczególności słysząc aprobatę Alice. Powinny udać się do mieszkania Theodora, ale ta chwila zwłoki nie mogła kosztować je zbyt wiele, a być może uda im się pomóc komuś w potrzebie.
Jill także była chętna do pomocy, i choć Anna czasem spoglądała na nią niepewnie, w końcu odpuściła. Nie mogła być podejrzliwa w stosunku do każdej napotkanej osoby i przekładać własną paranoję na niewinnych ludzi, tym bardziej jeśli wydawali się skłonni do pomagania sobie nawzajem.
Pamriel okazała się czarnym koniem. Zanim poszukiwania zaczęły się na dobre, kobieta mogła zauważyć w trawie połyskujący kształt. Wyjątkowy zbieg okoliczności sprawił, że wyciągnęła spomiędzy wymarniałych z powodu pogody źdźbeł zegarek. Posrebrzana tarcza i skórzany pasek. Problem był jednak z grawerem, który zapewne przez niskie temperatury, wilgoć i ludzką nieuwagę stał się dość nieczytelny. Gdyby jednak mocno się przyjrzeć, pierwsza litera z pewnością była prostym ‘A’. Druga? Czy ktoś przejmowałby się drugą?
— Niesamowite — westchnęła Anna, zaskoczona tak szybkim znaleziskiem. Niemal wszystko wyglądało jak z opisu Shen, ciężko byłoby udowodnić fałszywość przedmiotu, szczególnie zważając na warunki panujące o tej porze roku.
— Pani mąż z pewnością musi czuwać nad panią, chyba chciał żebyśmy znaleźli zgubę jak najszybciej. — Zielonooka uśmiechnęła się delikatnie, a później przeniosła spojrzenie na
Alice.
— My będziemy musiały się już niedługo zbierać, prawda? Do zachodniej dzielnicy mamy jeszcze kawałek. @Shen Aihan @Jill Creyden @Parmiel @Alice Nash 
:upscale()/2015/04/24/742/n/1922398/150fb890_y0VW29.gif)
