▸ Powłoka: Delikatna. Wyglądająca o wiele młodziej niż wskazuje na to jej ludzki akt urodzenia. Niska i szczupła, wywołująca w ludziach chęć ochronienia i przytulenia. Jej delikatną twarz okalają blond włosy, które sięgają jej do łopatek. Nie są, ani proste, ani kręcone. W nieładzie, który ni jak nie pasuje do jej delikatnego i eterycznego głosu. Chrześcijanie mogliby ją nazywać Marią Dziewicą gdyby nie jej spojrzenie. Jasnobrązowe, ciepłe tęczówki przeszywające na wskroś i sprawiające, że nikt nie potrafi patrzeć na nią dłużej, bo ma wrażenie, że ta przewierca się do samego jestestwa ich bytności.
▸ Elyon: Można ją pomylić z innym bytem. Mniej inteligentna istota ludzka pewnie przypisałaby ją do tych przodujących prym po ciemnej stronie mocy. Nie wygląda imponująco i nie wywołuje przerażenia, ale jest w niej coś niepokojącego i uspokajającego jednocześnie. Bardziej przypomina swoją ludzką powłokę niż tę adońską. Nosi ciemną, wygodną szatę, która nie krępuje jej ruchów i nie nadaje jej atrybutu świętej. Jej niebiański blask jest ukryty w jej charakterystycznych, ciepłych oczach. Jedyną „jasność” stanowią jej śnieżnobiałe skrzydła, które ukrywała przed światem, kiedy w tej postaci na polach bitew podczas nie jednej wojny pomagała ulubionym dzieciom Boga.
▸ Adon: Jasność. Byt. Siła. Złota Gwiazda. Kula światła z wieloma księżycami wokół. Wywołująca zachwyt o wiele większy niż jej rodzeństwo w zbrojach machający mieczami na prawo i lewo. To ona jest światłem w tunelu. Swoim pięknem i nadzieją woła dusze, żeby przeszły przez bramę prosto do Edenu.