Niech nikogo nie zmyli złudna nazwa kopalni, gdyż ma z nią niewiele wspólnego. Chociaż miejsce w istocie służy do wydobywania najpiękniejszych kamieni szlachetnych, wcale nie wykopuje ich spod ziemi.
Do wytwarzania drogocennych minerałów wykorzystuje się dusze ludzi grzesznych, które, choć wolne od tortur w gorących piecach, krótko mogły nacieszyć się swobodą lewitowania po II kręgu. Raz schwytane i zamknięte w złotych tubach służą jako główny substytut do oczyszczania i nadawania kawałkom piekielnej skały wyglądu i faktury lśniącego kamienia.
Boleśnie wyciśnięte dusze przez potężne maszyny z resztek esencji człowieczeństwa po wszystkim lądują w ogromnych kontenerach, które pieczętują ich los, bo choć te początkowo umknęły przed spopieleniem finalnie i tak zostają wrzucone w paszcze ognia wiecznie pracujących pieców, aby dopełnić przemiany w nowych rezydentów, po przyspieszonej w procesie wytwarzania kamieni szlachetnych porażce w walce z własnym grzechem.