Wąskie uliczki Londynu wciąż noszą ślady wojny. Pośród gruzów i rekonstrukcji, niepozorna herbaciarnia jest latarnią spokoju i dziedzictwa kulturowego. Ukryta w cichym zakątku, stanowi schronienie przed tętniącym życiem miastem i jego powojennym zgiełkiem.
Zewnętrzna część herbaciarni jest skromna, z wyblakłymi drewnianymi tablicami pokrytymi kaligrafią ręcznie naniesioną eleganckimi pociągnięciami pędzla. Drzwi są pomalowane na wyblakłą czerwień, co wskazuje na bogaty gobelin kulturowy znajdujący się wewnątrz.
Na zewnątrz budynku wisi kilka papierowych latarni, a ich delikatny blask wita gości w tej spokojnej oazie. Wokół roztacza się przyjemny zapach świeżo parzonych herbat, które jakością mogą uchodzić za jedne z najlepszych w Londynie.
Miejsce jest nie tylko schronieniem dla ludzi, ale także dla istot nadnaturalnych. Stanowi neutralny grunt, po którym można się swobodnie przemieszczać lub spocząć na rzecz relaksu, bądź próby podsłuchania innych bywalców.
W herbaciarni panuje całkowity zakaz wszczynania kłótni i bójek. Rozsiane wszem i wokół niewidzialne znaki blokują wrogie moce i chronią tajemnicę istnienia Niebian oraz Demonów. Swoim działaniem przy aktywowaniu w sytuacjach wysokiego ryzyka, wymazują z umysłów osób śmiertelnych wszelkie wspomnienia związane z podejrzaną sytuacją, zastępując je "normalnym" zamiennikiem, dzięki czemu osoba objęta magią nigdy nie zapomni o spotkaniu, a jednocześnie nie zapamięta z niego nic, co mogłoby przyczynić się do złamania pilnie strzeżonej tajemnicy.
Pieczę nad miejscem sprawuje Najwyższy Anioł, którego może wyczuć każdy nadnaturalny lub osoba z darem Widzenia.