Helping Hands
04.01.1947 | Parmiel & Kabraxis
Blondynka maszerowała energicznie przez park. Była zmęczona, po długiej, nocnej zmianie i marzyła tylko o tym, żeby wsunąć się do swojego skromnego, ale ciepłego łóżka. Wpatrywała się we czubki swoich butów i nie zwalniała, chcąc pokonać ten odcinek jak najszybciej.
Nawet nie doceniała tego, że dzień był tak przyjemny i ładny. Słońce świeciło i dawało to przyjemne ciepło na twarzy.
Blondynka już miała kierować się w stronę wyjścia z parku, kiedy zauważyła, jak starsza kobieta właśnie wywija orła na oblodzonej ścieżce.
Jej skromne zakupy wypadły z torby i rozpierzchł się we wszystkie strony.
-
Nic pani nie jest? - Pamela posłała jej swój uspokajający uśmiech, który zawsze działał na pacjentów i ujęła staruszkę za dłoń. Kobieta zdecydowanie była styrana przez wojnę i głód. Mogła być o wiele młodsza, niż wskazywało na to jej ludzkie ciało.
W pewnym momencie blondynka wyczuła moc, anielską moc. Odruchowo podniosła głowę i ujrzała znajomą twarz, posłała Amirah uśmiech: -
Mogłabyś pozbierać zakupy? Chyba musimy pomóc tej uroczej pani. - Mosley przeniosła spojrzenie na ratowaną kobietę.
:upscale()/2015/04/24/742/n/1922398/150fb890_y0VW29.gif)
