Słuchał uważnie Lokiego, przytakując na jego słowa. Mieli przed sobą dwie potężne frakcje, z którymi musieli się zmierzyć, a walka nie wchodziła w grę - przynajmniej na razie. Demon wiedział, że Pakt nie pozwala im na bezpośrednią konfrontację, co oznaczało, że musieli grać mądrze i z wyczuciem.
-
Niestety, walka na razie nie wchodzi w grę, Loki. Mamy Pakt i musimy go przestrzegać, więc naszą jedyną bronią jest dywersja. - powiedział spokojnie, rozciągając swoje ciało na brzegu źródeł. Jego ruchy były płynne i niemal kocie, jakby każdy gest był zaplanowany i przemyślany. -
Bez rozwagi nie ma sensownych planów, ale jeśli coś nam nie wyjdzie, możemy wrócić do knucia i manipulacji z ukrycia. Zawsze jest inny sposób. - podkreślił swoje słowa, obracając głowę w stronę mężczyzny z lekkim uśmiechem.
Kiedy Piekielny wyraził swoje niezadowolenie z braku rozwagi i deficytu improwizacji, Diablo skinął głową, przyznając mu rację. -
Wiesz, improwizacja to wszystko, co nam pozostaje. Jeśli nie wyjdzie, znajdziemy inny sposób. Możemy liczyć tylko na nasze sprytne języki i umiejętność manipulacji. - odpowiedział z lekką ironią w głosie, podkreślając nieuchronność ich sytuacji.
Gdy Loki wspomniał o swoich powracających siłach, demon poczuł ulgę. Cieszył się, że jego towarzysz powrócił do formy. -
To dobrze. Bardzo się cieszę, że Pierwszy Krąg sprawił, że wróciły ci siły witalne. Będziesz ich potrzebował przy naszej ciekawej zgrai. - zauważył z zadowoleniem, patrząc na demona, który zajmował się swoimi skrzydłami z niemal kojącą precyzją.
Gdy demon zaproponował, że zajmie się również jego piórkami, uśmiechnął się z nutą rozbawienia. -
Dziś nie skorzystam z oferty, ale przy innej okazji? Jak najbardziej. – odparł, pozwalając sobie na mały flirt, ale wiedział, że nadszedł czas, by zająć się bardziej przyziemnymi sprawami.
Diablo z gracją i pewnością siebie zaczął przemieszczać się po źródłach, poruszając się niemal jak w tańcu – zwinnie, pełen wdzięku. Każdy krok był przemyślany. Podszedł bliżej Lokiego, nachylając się nad nim, a jego dłoń delikatnie musnęła twarz drugiego demona.
-
Do zobaczenia, przystojniaku. - mruknął nisko, zanim przyciągnął go do siebie, składając na jego ustach namiętny, głęboki pocałunek. Był to gest pełen żądzy i dominacji, z lekką nutą pożegnania, ale i obietnicy, że ich ścieżki jeszcze się skrzyżują. Pocałunek był długi i łapczywy, jakby Diablo chciał w nim zostawić część swojej esencji. Dopiero po chwili oderwał się od mężczyzny. -
Nie wracaj tu za szybko z podobnymi obrażeniami. - dodał, zanim odwrócił się na pięcie i ruszył w kierunku wyjścia, zostawiając za sobą ciepłe wody źródeł i towarzystwo drugiego demona.
@Loki 
Wyjście z Lokacji
Diablo & Loki
:upscale()/2015/04/24/742/n/1922398/150fb890_y0VW29.gif)
