W swoim pierwszym ludzkim wcieleniu Pigeonel był dość zwyczajnym, prostym chłopaczkiem z jakiejś mało znaczącej angielskiej wsi. Jego życie polegało głównie na porannym wstawaniu, dojeniu krów, oraniu pola, sprzątaniu stajni i na licznych innych wiejskich obowiązkach. Od czasu do czasu jednak przez wieś wędrowali kupcy i podróżnicy, którzy to opowiadali o różnych cudnościach, jakie były w ogromnym świecie. Ciekawski Pigeonel zapragnął ujrzeć i poznać ten wspaniały świat i przeżyć niezliczone przygody. Kiedy jednak tylko opuścił rodzinną wioskę, ruszył do pobliskiego lasu i tam napotkał niedźwiedzia. Stoczyli iście epicką bitwę, w której to młody Pigeonel, choć dzielny, to obdarzony o wiele słabszym ciałem, poległ.
Chłopak jednak otrzymał drugą szansę. Ponownie narodził się jako człowiek, w dość jednak niefortunnym okresie, gdyż było to tuż przed I Wojną Światową. Tym razem Pigeonel naczytał się wielu różnych książek o rycerskim honorze, bohaterskich cnotach i o wielkich wojownikach, którzy poświęcali swoje życie walce o dobro. Pigeonel chcąc iść w ich ślady, jak tylko wojna się zaczęła, to wyruszył na front... Gdzie znowu umarł od wybuchu granatu. Zginął dość szybko, ponieważ sam trzymał ten granat.
I choć Pigeonel miał całkiem dobre serce, to w swoich dwóch życiach nie wykazał się niczym na tyle wybitnym, by przyjęto go do nieba. Urodził się ponownie, tuż po zakończeniu I Wojny Światowej. Mimo, iż nie pamiętał praktycznie nic ze swoich poprzednich wcieleń, to wszystkie je połączyła ciekawość świata i pragnienie walki. Pigeonel, jakby przeczuwając, że niebawem rozpocznie się kolejny konflikt, poświęcił swoje życie przygotowaniom do niego. Codziennie biegał, trenował swoje ciało, ćwiczył walkę bronią. Niestety, nie zdołał przewidzieć, że w zbliżającej wojnie nie będzie się używać mieczy i tarcz, tylko... Nieco bardziej nowoczesnej broni. Pigeonel znowu umarł. Z mieczem w ręku. Wojna to bezlitosna rzecz.
Zapał Pigeonela jednak został dostrzeżony w niebiosach przez niebian. Podobnież jak i jego niezbyt wielka bystrość, która to w połączeniu z dziecięcą naiwnością sprawiła, że Pigeonel został uznany za godnego wejścia w szeregi aniołów. Nie tylko dlatego, żeby mógł się wreszcie wykazać swoją walecznością, ale i również po to, by nie zginął po raz kolejny bezsensowną śmiercią. Chociaż... Mogło być z tym różnie.