Wywodzi się z rodziny o szlachetnych korzeniach, uduchowionych i oddanych sztuce. Jej dzieciństwo charakteryzowało się luksusem i przywilejami. Wystrojona w eleganckie, kolorowe sukienki pod nadzorem guwernantki zgłębiała na równi tajniki historii i sztuki, jak i dobrych manier. Pobierała lekcje tańca i gry na instrumentach, lecz choć muzyka rozgościła się w jej duszy, tak nigdy nie przejawiała talentu do własnych kompozycji. Otoczona kochającą rodziną, spełniającą wszelkie jej zachcianki sądziła, że będzie tak do końca życia, tyle że wszystko, co dobre, lubi się szybko kończyć. Wraz z wybuchem pierwszej wojny światowej musiała pożegnać się starszymi braćmi oraz ojcem. Pozostałe w rezydencji kobiety zostały zmuszone dostosować się do nowej rzeczywistości. Młoda Margaret nie rozumiała zachodzących zmian, lecz dostrzegała zaniepokojenie na ich twarzach. Matka w dalszym ciągu starała się zachować pozory normalności, lecz ta już nigdy miała nie nastąpić.
Wstąpiła do Roedean School, gdzie kształcono i wychowywano przyszłe młode damy. Szkoła z internatem wzmogła w niej samodzielność i odpowiedzialność. Była pilną uczennicą, udzielała się społecznie i charytatywnie, dbając jednocześnie o swoje zainteresowania. Pasjonowała się historią oraz sztuką, zaczytywała w literaturze, pragnąc w przyszłym dorosłym życiu kontynuować swoją podróż w tych dziedzinach.
Młodo wyszła za mąż za wysoko postawionego kolekcjonera i właściciela domu aukcyjnego. Nie była to miłość od pierwszego wejrzenia, ale matka naciskała na rychły mariaż i możliwość zapewnienia rodzinie stabilizacji finansowej. To w jego towarzystwie zaczęła brylować na salonach i poznawać coraz to nowych ludzi. Wszystko wskazywało na to, że już zawsze wieść będzie podobnie sielankowe życie, kiedy to po raz pierwszy natrafiła na istotę pozaziemską.
Był przystojny i elokwentny, czarował słowem i uśmiechem. Zainteresowanie ze strony takiego mężczyzny jej schlebiało, pragnęła znajdować się w jego obecności, nawet jeśli coś z tyłu głowy podpowiadało, że wiązać się to będzie z ryzykiem. Kusił ją wiedzą, dalekimi podróżami, możliwością otaczania się pięknem sztuki, a ta spijała obietnice z jego słów, dopóki ten nie opuścił gardy i nieopatrznie ukazał swoją drugą, mroczniejszą stronę. Przerażenie wzięło górę, pospieszna ucieczka i próba schronienia. Dopiero z czasem powiedziała sobie dość - koniec z ukrywaniem się i ciągłym oglądaniem przez ramię. Porzuciła sztuki piękne, pasję do malarstwa oraz rzeźb na rzecz ksiąg teologicznych i okultystycznych. Odwiedzała biblioteki, korzystała z kontaktów i skupiła się na szukaniu tego, co wykraczało ponad ludzkie pojęcie.
Swoje zainteresowania musiała ukrywać przed mężem, który coraz bardziej stawał się zaniepokojony zachowaniem żony. Nie oponował jednak, kiedy ta powróciła na salony i wyraziła chęć pomocy ukochanemu w prowadzeniu rodzinnego przedsiębiorstwa oraz objęcia pozycji attaché w domu aukcyjnym, gdzie wspierała go swoją wiedzą i umiejętnością zrzeszania sobie kontaktów. Do Zakonu Widzących dołączyła przed laty, natychmiast skupiając się na rozwoju w kierunku cechu egzorcystów. Studiowała księgi i poszerzała wiedzę z zakresu teologii, wspierała mistrzów podczas ich codziennych zajęć. Pilną uczennicą była i jest nią do dnia dzisiejszego, czując, że to w szeregach organizacji może się najlepiej spełniać.
Po wybuchu drugiej wojny zaczęła udzielać się charytatywnie, pomagając uchodźcom wydostać się z kraju, bądź szukając im schronienia. Używała swoich kontaktów, fałszowała dokumenty i organizowała transport dla ocalałych. Była oddana sprawie, działaniu dla wyższego dobra, nierzadko także kosztem własnej rodziny. Choć usilnie starała się oddzielać życie prywatne od działań na rzecz Zakonu, rzeczywistość zrewidowała jej plany. Wystarczyła jedna ryzykownie podjęta decyzja, aby toczące się lawiną konsekwencje zebrały swoje żniwo. Swoją dociekliwością i uporem nieopatrznie ściągnęła do domu zaklęty przedmiot, który na tyle przypadł do gustu jej mężowi, że zdecydował się zostawić go dla siebie. Już wkrótce okazało się, że drzemiąca w nim moc jest na tyle silna, by zawładnąć duszą i umysłem śmiertelnika, który targnął się na życie ich dzieci, a następnie własne. Po śmierci najbliższych ogarnięta rozpaczą odsunęła się w cień, a jej aktywność na rzecz Zakonu tylko się wzmogła. Pogrążona w żałobie nie straciła zapału, ale nad starymi księgami pochyla się już głównie w samotności.  Dąży do uzyskania pozycji wśród egzorcystów, aby stać się drogowskazem dla innych uczonych Zakonu.